Δίκαιο Εμπορικών Δικαιοπραξιών Ι (Συμβάσεις διαρκούς εμπορικού χαρακτήρα)

Στο πλαίσιο του μαθήματος εξετάζονται και αναλύονται σε βάθος κατ’ εξοχήν διαρκείς συμβάσεις εμπορικής συνεργασίας, οι οποίες εμφανίζονται σε διάφορους τομείς της σύγχρονης οικονομίας: από τον τομέα της εμπορικής διαμεσολάβησης και συνεργασίας (λ.χ. συμβάσεις εμπορικής αντιπροσωπείας, αποκλειστικής και επιλεκτικής διανομής, franchising, παραγγελίας, πρακτορείας)  μέχρι τους τομείς των χρηματοδοτήσεων και των επενδύσεων (λ.χ. συμβάσεις forfaiting, παροχής επενδυτικών συμβουλών, διαχείρισης χαρτοφυλακίου) ή της πληροφορικής και των άυλων αγαθών (λ.χ. συμβάσεις εκμετάλλευσης τεχνογνωσίας, σήματος, ευρεσιτεχνίας κ.ο.κ.). Πρόκειται είτε για «παραλλαγές» των ήδη ρυθμισμένων συμβατικών τύπων, είτε για «νέες» συμβατικές μορφές («ανώνυμες» ή «μη ρυθμισμένες» συμβάσεις), οι οποίες αποτελούν δημιούργημα της συναλλακτικής πρακτικής και υπαγορεύονται από τις δυναμικές εξελίξεις της οικονομίας και της τεχνολογίας. Ειδικότερα, κατά τη διάρκεια των μαθημάτων επιχειρείται, κατόπιν επεξεργασίας των οικείων μεθοδολογικών θεμελίων, να προσδιορισθεί, μέσα από την προσέγγιση της νομικής φύσης και της συναλλακτικής λειτουργίας των εξεταζόμενων συμβατικών τύπων, το κατάλληλο γι’ αυτές ρυθμιστικό πλαίσιο, ούτως ώστε να αντιμετωπιστούν ικανοποιητικά τα δυσεπίλυτα ζητήματα που ανακύπτουν, τόσο κατά το στάδιο της κατάρτισης και εκτέλεσης όσο και της παθολογικής εξέλιξης και λύσης τους. Ο φοιτητής εθίζεται και ασκείται ιδίως στη διαμόρφωση των συμβατικών σχέσεων κατά τρόπο πρόσφορο να υπηρετήσει τη σκοπούμενη συναλλακτική λειτουργία, επί τη βάσει της ιδιωτικής αυτονομίας, και ταυτόχρονα στην αναζήτηση και εύρεση των απώτατων ορίων της συμβατικής ελευθερίας, με εφαρμογή στη συγκεκριμένη κάθε φορά περίπτωση τόσο των οικείων διατάξεων του γενικού ιδιωτικού δικαίου, όσο και εκείνων των ειδικότερων νομοθετημάτων, περιλαμβανομένου του δικαστικού ελέγχου των γενικών όρων συναλλαγών. Υπό την έννοια αυτή αναπτύσσεται η δυνατότητα διαμόρφωσης του περιεχομένου των οικείων συμβάσεων κατά τρόπον ώστε αφενός να επιτυγχάνεται η μέγιστη οικονομική αποτελεσματικότητα, και συνεπώς η διευκόλυνση και προαγωγή της επιχειρηματικής δραστηριότητας, αφετέρου να εξασφαλίζεται η προστασία των συναλλασσομένων από τη μονομερή κατά περίπτωση άσκηση της συμβατικής ελευθερίας.